Odkryto w amazońskiej puszczy starożytną konstrukcję, która może być „najwyższą na świecie”

Nietypowy szczyt w środku amazońskiej puszczy deszczowej może nie być po prostu osobliwością geologiczną. Wzgórze w kształcie piramidy o wysokości 1310 stóp znane jest jako Cerro El Cono (co oznacza Wzgórze Stożkowe) i znajduje się w peruwiańskim Parku Narodowym Sierra del Divisor.

Otaczała go tajemnica ze względu na odległe położenie i niezwykły kształt, z czystymi płaskimi powierzchniami podobnymi do tych, które można znaleźć na Wielkiej Piramidzie w Gizie. Od wieków lokalne plemiona tubylcze czczą go jako „Andean Apu”, świętego ducha górskiego, który chroni ich i ich społeczności.

Miejscowe legendy głoszą, że góra jest w rzeczywistości ruinami starożytnej piramidy, zbudowanej przez cywilizację, która istniała nawet przed Imperium Inków. Jeśli to prawda, piramida byłaby najwyższą starożytną budowlą w historii, zbliżoną do trzykrotności wielkości Gizy.

Naukowcy uważają jednak, że jest to po prostu niezwykła formacja skalna lub rodzaj wulkanu.

Wygasły wulkan mógł powstać w wyniku nagromadzenia się materiału wulkanicznego wyrzucanego z otworu wulkanicznego podczas erupcji.

Gdy wulkan staje się nieaktywny, otaczające go gruzy ulegają erozji, pozostawiając bardziej odporną część zbudowaną z zastygłej magmy (zwaną czopem), która tworzy wyraźny szczyt.

Teoria ta nie obala jednak teorii tych, którzy wierzą, że dziwne wzgórze jest konstrukcją wykonaną przez człowieka.

Rzekoma piramida nie jest jedyną starożytną budowlą, która pozostaje tajemnicą.

Kolejną jest Gunung Padang, o której mówi się, że jest najstarszą piramidą na świecie, liczącą ponad 16 000 lat.

Struktura, ponownie odkryta przez holenderskich odkrywców w 1890 r., całkowicie zmienia pogląd, że społeczeństwa łowców-zbieraczy były prymitywne, pokazując, że ich zdolności inżynieryjne były w rzeczywistości dość zaawansowane.

Kolejną osobliwością starożytnego świata jest pomnik Yonaguni, znajdujący się 82 stopy pod poziomem morza, w pobliżu wysp Riukiu w Japonii.

Skały w tym tzw. monumentze liczą sobie 12 000 lat, ale nie wiadomo, czy jest to dzieło człowieka, czy też po prostu formacja naturalna.